2009
In een tennisclub wordt verondersteld dat er niet alleen in groepsverband een clubhuis gebouwd, verbouwd en geschilderd wordt, maar dat er ook getennist wordt…
In 2009 namen 24 ploegen deel aan de interclubcompetitie en we sleepten enkele titels in de wacht: de jongens 14-jarigen werden kampioen van West-Vlaanderen en daarna finalist van Vlaanderen; ook de jongens van 16 werden kampioen van West-Vlaanderen en daarna zelfs kampioen van heel Vlaanderen; bovendien werden ook onze junior-veteranen kampioen van West-Vlaanderen.
In 2010 steeg het aantal interclubploegen zelfs tot 28 ploegen, m.a.w. een 150-tal spelers die een ontspannende, inspannende en soms weerspannige dag beleven…
Bij het ter perse gaan hadden we 2 West-Vlaamse kampioenenploegen bij de dames, een kampioenploeg van West-Vlaanderen bij de jongens 16 jaar en 2 (verliezende) finalisten West-Vlaanderen, één bij de junior-veteranen en één bij de veteranen !
Epiloog
“Elk voordeel heb zijn nadeel”…koken kost geld en een tennisclub draaiende houden op basis van puur vrijwilligerswerk…dat is straffe toebak, zelfs Hendrik geeft dat toe…vooral als er moet geïnvesteerd worden in bakstenen en dergelijke. Omer deed zijn duit in het zakje, LOGAN eveneens, er werd geld voorgeschoten door heel wat leden en we krijgen steun van de gemeente. Onze toekomst ziet er goed uit! Het is toch prachtig om zien hoe een groep mensen (bestuur en leden) zich jarenlang inzet om onze grote ‘familieclub’ in stand te houden en om zo de jeugd een gezonde invulling van de vrije tijd te bezorgen! LEVE LOGAN!